بررسی توانایی تولید بیوسورفکتانت توسط دو باکتری bacillus pumilus ۱۵۲۹ و bacillus subtilis wpi

مقدمه: بیوسورفکتانت ها، مولکول های دوگانه دوست منحصر به فردی هستند که کاربرد وسیعی در حذف آلودگی های آلی و فلزی محیط زیست دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و تعیین شرایط بهینه تولید بیوسورفکتانت توسط دو باکتری bacillus pumilus 1529 و bacillus subtilis wpi است. ‏‏‏ مواد و روش‏‏ها: در این پژوهش، اثر منبع کربن، دما و زمان گرما‏گذاری بر تولید بیوسورفکتانت بررسی شد. به منظور تشخیص تولید بیوسورفکتانت از روش های کمی و کیفی غربال‏گری، مانند همولیز آگار خون دار، روش پراکنش نفت، روش فروپاشی روغن، سنجش فعالیت امولسیون‏کنندگی، سنجش آب گریزی سلول و اندازه گیری کشش سطحی استفاده شد. سپس، با توجه به نتایج حاصل بهترین شرایط تولید بیوسورفکتانت توسط دو باکتری bacillus pumilus 1529 و bacillus subtilis wpi تعیین شد. ‏‏‏ نتایج: در این پژوهش، هر دو باکتری قادر به تولید بیوسورفکتانت در سطح قابل قبولی بودند. از میان چهار منبع کربن مورد بررسی گلوکز، نفت سفید، ملاس نیشکر و فنانترن به عنوان منبع کربن و انرژی توسط این دو باکتری استفاده شدند. باکتری bacillus subtilis wpi بیش‏ترین کاهش کشش سطحی را در منبع کربن نفت سفید پس از 156 ساعت و در دمای 37 درجه سلسیوس نشان داد و توانست کشش سطحی را تا 3/0± 1/33 (میلی‏نیوتن بر متر) کاهش دهد. بیش‏ترین کاهش کشش سطحی توسط باکتری bacillus pumilus 1529 در محیط حاوی ملاس نیشکر حاصل شد. کشش سطحی نمونه شاهد بدون باکتری حاوی ملاس معادل 5/1± 4/50 (میلی‏نیوتن بر متر) بود که این سویه توانست پس از 156 ساعت و در دمای 37 درجه سلسیوس کشش سطحی محلول را تا 83/22 (میلی‏نیوتن بر متر) کاهش دهد. ‏‏‏ بحث و نتیجه‏گیری: باکتری bacillus pumilus 1529 و bacillus subtilis wpi قابلیت بالایی برای تولید بیوسورفکتانت و تجزیه هیدروکربن های نفتی و فنانترن دارند. بنابراین، می توان گفت این دو باکتری قابلیت استفاده در زیست پالایی و دیگر کاربردهای زیست محیطی و بیوتکنولوژی را دارا هستند. ‏‏‏